2017
Czy na pewno wszystko już wiesz o 1.1.3.6?
Wyłączenia…bardzo użyteczna i często wykorzystywana część przepisów Umowy ADR. Dlaczego tak bardzo nadawcy i przewoźnicy lubią z niego korzystać? Jakie uproszczenia wprowadza? Jak obliczyć, kiedy można zastosować przepisy zgodnie z tym wyłączeniem?
Wyłączenie 1.1.3.6 czyli wyłączenie dotyczące ilości przewożonych w jednostce transportowej zwalnia z przestrzegania niektórych przepisów Umowy ADR. Jakich? O tym w dalszej części. Na początek zacznijmy od wyjaśnienia sposobu obliczania, na podstawie którego należy podjąć decyzję, czy można skorzystać z wyłączenia, czy też już obowiązuje przewóz na tzw.” pełnym ADR”. Obliczenia należy rozpatrywać w dwóch wariantach.
Pierwszy sposób: w jednostce transportowej przewożone są materiały należące do jednej kategorii transportowej
Sposób postępowania:
W pierwszej kolejności należy udać się do tabeli A do kolumny 15 i oczytać kategorię transportową. Następnie z tabeli 1.1.3.6.3 (kolumna trzecia) należy odczytać ilości, które zostały im określone. I tak dla kategorii transportowej:
zerowej- nie można skorzystać z wyłączenia,
pierwszej – można przewieźć 20 kg lub litrów dla materiałów niewymienionych w przypisie „a” pod tabelą,
pierwszej- można przewieźć 50 kg lub litrów dla konkretnych materiałów wymienionych w przypisie „a” pod tabelą,
drugiej- można przewieźć 333 litry bądź kg,
trzeciej- można przewieźć 1000 litrów bądź kg,
czwartej- nie ma ograniczeń.
Jeżeli ilości towarów niebezpiecznych przewożonych w jednostce transportowej w sztukach przesyłek przekroczą w/w ilości wówczas uniemożliwia to skorzystanie z wyłączenia.
Drugi sposób: w jednostce transportowej przewożone są materiały niebezpieczne należące do różnych kategorii transportowych
Sposób postępowania:
Analogicznie jak w wariancie pierwszym należy odczytać z kolumny 15 tabeli A kategorię transportową danego materiału.
Następnie przewożoną ilość materiału należy wymnożyć przez liczbę podaną pod 1.1.3.6.4, a zatem dla kategorii transportowej:
• pierwszej- dla materiałów niewymienionych w przypisie „a” mnożnik 50,
• pierwszej- dla materiałów wymienionych w przypisie „a” mnożnik 20,
• drugiej- mnożnik 3,
• trzeciej- mnożnik 1.
Na zakończenie należy dodać do siebie wszystkie wartości. Jeżeli suma przekroczy 1000 wówczas nie można skorzystać z wyłączenia i obowiązuje tzw. „pełen ADR”.
Ważne! Przy przewozie sztuk przesyłek materiałów niebezpiecznych należących do różnych klas, należy sprawdzić, czy nie ma zakazów ładowania razem zgodnie z działem 7.5.2 Umowy ADR.
Przykłady:
1.Czy można skorzystać z wyłączenia przewożąc 40 kg UN 1017?
POSTĘPOWANIE
KROK 1: Odczytuję z tabeli A, że UN1017 CHLOR ma przyporządkowaną 1 kategorię transportową.
KROK 2: Z tabeli 1.1.3.6.3 wynika, że UN1017 znajduje się w grupie materiałów wyszczególnionych w przypisie „a” pod tabelą, zatem maksymalna ilość dopuszczalna do przewiezienia na wyłączeniu wynosi 50 kg
WNIOSEK: Można skorzystać z wyłączenia 1.1.3.6.
2. Czy można skorzystać z wyłączenia przewożąc 500 litrów UN 1207 w pięciu kanistrach po 100 litrów oraz 200 litrów UN 1830 w dwóch kanistrach po 100 l każdy?
POSTĘPOWANIE
KROK 1: Odczytuję z tabeli A, do których klas należą w/w materiały.
KROK 2: Sprawdzam, czy nie ma zakazu ładowania razem.
UN 1207 należy do klasy 3, UN 1830 należy do klasy 8, zatem zgodnie z tabelą w 7.5.2.1 ładowanie razem jest dozwolone.
KROK 3: Odczytuję z kolumny 15 tabeli A, że UN1207 ALDEHYD HEKSYLOWY ma przyporządkowaną 3 kategorię transportową, zaś UN1830 SIARKA- 2 kategorię transportową.
KROK 4: Z 1.1.3.6.4 wynika, że 500*1+200*3=500+600=1100
WNIOSEK: Nie można skorzystać z wyłączenia 1.1.3.6. Obowiązuje pełen ADR.
Na 1.1.3.6 nie obowiązuje:
• ochrona towarów niebezpiecznych wysokiego ryzyka z pewnymi wyjątkami z klasy 1 i 7;
• oznakowanie tablicami barwy pomarańczowej oraz umieszczanie nalepek ostrzegawczych na kontenerach, MEGC, memu, kontenerach- cysternach, cysternach przenośnych i pojazdach;
• konieczność posiadania instrukcji pisemnych;
• zakaz załadunku lub rozładunku w miejscu publicznym;
• zaświadczenie o przeszkoleniu kierowcy;
• pełne wyposażenie jednostki transportowej (tzw. „skrzynka ADR”);
• ograniczenia przewozu przez tunele oraz znaki B13,B13a,B14;
• konieczność przewozu pojazdem spełniającym wymagania dotyczące konstrukcji i zatwierdzenia zgodnie z umową ADR.
Korzystając jednak z 1.1.3.6 należy m.in. pamiętać, że:
• sztuki przesyłek nie powinny być przewożone w małych kontenerach, czyli poniżej 3m3 pojemności wewnętrznej;
• sztuki przesyłek powinny być oznakowane zgodnie z działem 5.2 Umowy ADR;
• materiały klasy 4.1. oraz 5.2 stabilizowane poprzez kontrolowanie temperatury powinny być nadawane w taki sposób, aby nie zostały przekroczone temperatury kontrolowane.
Umowa ADR podaje wytyczne dotyczące postępowania z materiałami wymagającymi podczas przewozu temperatury kontrolowanej, m.in. konieczności posiadania procedur postepowania w przypadku utraty możliwości utrzymania określonej temperatury, częstotliwości i sposobu mierzenia temperatury;
• obowiązują dokumenty przewozowe lub jeżeli jest to wymagane, certyfikat pakowania kontenera lub pojazdu;
• jednostki transportowe powinny być wyposażone w co najmniej jedną gaśnicę przenośną o minimalnej pojemności całkowitej 2 kg proszku gaśniczego dla grup pożarów 1A, B i C (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych).
Jeżeli pojazd wyposażony jest w gaśnicę stałą, uruchamianą automatycznie w przypadku pożaru silnika lub w inny łatwy sposób, to gaśnica przenośna nie jest wymagana. Gaśnice przenośne powinny być zaopatrzone w plombę potwierdzającą, że nie były one używane. Dodatkowo powinny być oznakowane znakiem zgodności i oznaczeniem wskazującym odpowiednio datę (miesiąc, rok) następnej kontroli lub maksymalny dopuszczalny okres użytkowania;
• obowiązuje szkolenie dla osób innych niż kierowcy zaangażowanych w przewóz drogowy towarów niebezpiecznych;
• obowiązuje zakaz otwierania sztuk przesyłek;
• jednostka transportowa musi być wyposażona w latarkę, która nie powinna zawierać powierzchni metalowych mogących spowodować iskrę krzesaną.
Umowa ADR wprowadza specjalne wymagania dla przenośnych urządzeń oświetleniowych dotyczące przewozu materiałów ciekłych zapalnych i gazów palnych;
• obowiązuje zakaz palenia, a w przypadku przewozu materiałów klasy 1 dodatkowo zakaz używania ognia i nieosłoniętego płomienia;
• obowiązują wymagania dotyczące nadzorowania pojazdów;
• w przypadku przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7 w sztukach przesyłek wyłączonych (UN 2908, 2909, 2910 i 2911) nie mają zastosowania wymagania dotyczące instrukcji pisemnych, szkoleń dla załogi pojazdów, latarki, zakazu przewozu pasażerów.
Wyłączenie 1.1.3.6 obejmuje także próżne, nieoczyszczone opakowania
Jeżeli towary niebezpieczne zaliczone są do 0 kategorii transportowej, wówczas próżne, nieoczyszczone opakowania zaliczone są nadal do kategorii transportowej 0.
Natomiast próżne, nieoczyszczone opakowania, które zawierały materiały należące do kategorii transportowej 1,2,3 lub 4 zaliczone są do kategorii transportowej 4.
Dlaczego wyłączenie 1.1.3.6 cieszy się takim powodzeniem?
• Bez wątpienia zaletą zwolnienia jest aspekt finansowy. Stawki za przewozy materiałów niebezpiecznych na pełnym ADR są wyższe. Co więcej, przewoźnik nie musi wysyłać kierowców na kurs zakończony egzaminem i uzyskaniem zaświadczenia. Wystarczy szkolenie zgodne z działem 1.3 Umowy ADR.
• Należy też podkreślić, że przedsiębiorstwo, które realizuje wszystkie przewozy na 1.1.3.6 nie musi zatrudniać doradcy, zatem nie ma dodatkowych kosztów.
• Przewozy na pełnym ADR są od razu widoczne ze względu na oznakowanie, przez co podlegają częstszym kontrolom.
Autor: Martyna Chacińska-Parys
Masz pytania, napisz do nas lub umieść wpis w komentarzach pod artykułem.
Szanowny Panie,
Zarówno cysterna przenośna jak i kontener-cysterna służą do przewozu towarów niebezpiecznych jednak dzielą je pewne różnice. Zgodnie z definicją w punkcie 6.7.2.1 Umowy ADR cysterna przenośna jest to cysterna multimodalna, która ma człony stabilizujące na zewnątrz zbiornika, możliwe jest jej podnoszenie w stanie napełnionym oraz napełnianie i opróżnianie cysterny przenośnej odbywa się bez demontowania wyposażenia konstrukcyjnego. Ponadto cysterna przenośna musi być wyposażona w urządzenia pozwalające na zamocowanie jej na pojeździe.
Kontener-cysterna jest to urządzenie transportowe odpowiadające definicji kontenera, zawierające zbiornik wraz z wyposażeniem konstrukcyjnym ułatwiającym przemieszczanie kontenera-cysterny bez zmiany jego pozycji poziomej. Wymagania dotyczące kontenerów-cystern znajdzie Pan w punkcie 6.8 Umowy ADR.
Podsumowując, zasadniczą różnicą jest fakt, że cysterna przenośna jest złożona ze zbiornika i wyposażenia obsługowego, a kontener-cysterna również składa się ze zbiornika i wyposażenia obsługowego, jednak cała konstrukcja mieści się w obrębie ramy kontenera.
Panie Sławomirze, popularna „skrzynka ADR” stanowi zestaw niezbędnego wyposażenia, który powinien znajdować się w pojeździe przewożącym materiały niebezpieczne. W jego skład wchodzą zarówno przedmioty nieposiadające określonego terminu przydatności (np. klin pod koła, łopata) jak i urządzenia, których zastosowanie ogranicza się do ściśle wskazanego okresu takie jak płyn do płukania oczu czy maska ucieczkowa. Dla takich elementów wyposażenia konieczne jest nadzorowanie przydatności płynu do oczu czy wymiany pochłaniaczy w masce ucieczkowej, których data ważności jest widoczna na obudowie. Sama skrzynka wykorzystywana jest często jako pojemnik do zbierania pozostałości w przypadku uwolnienia materiału niebezpiecznego lub użycia osłony otworów kanalizacyjnych, jednak przepisy ADR nie stanowią o okresie użytkowania takiego pojemnika. Podsumowując, okres użytkowania „skrzynki ADR” jest uzależniony od jej składowych elementów, których termin ważności definiuje jej przydatność.
Wymienione przykłady nie obejmują całego niezbędnego wyposażenia pojazdu. Umowa ADR reguluje sprzęt ochrony ogólnej i indywidualnej do prowadzenia działań ogólnych oraz działań ratowniczych właściwych dla danego rodzaju zagrożenia, który powinien być przewożony w jednostce transportowej – podstawa prawna: 8.1.5.
W przypadku przewozu próżnych nieoczyszczonych opakowań, które zawierały materiały kategorii 0, przewozimy je na pełnym ADR z otwartymi tablicami, jednak zapis w dokumencie przewozowym wygląda przykładowo tak: Próżne opakowanie, 3 – brak tu informacji o ograniczeniach w tunelu. Czy zatem nawet jeśli przewozimy nieoczyszczone opakowania po bardzo niebezpiecznych materiałach nie mamy żadnych ograniczeń przewozu przez tunele?
Szanowna Pani Anastazjo,
Przepisów umowy ADR nie stosuje się do transportu niektórych próżnych, nieoczyszczonych opakowań w zależności od klasy materiału niebezpiecznego, który wcześniej zawierały. Z tego powodu każdy przewóz tych opakowań należy ocenić indywidualnie a informacja o kategorii transportowej jest niewystarczająca. Każdy przewoźnik zajmujący się transportem towarów niebezpiecznych ma obowiązek wyznaczenia doradcy do spraw przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (DGSA), do którego obowiązków należy monitorowanie zgodności działań przedsiębiorstwa z obowiązującymi normami a także doradztwo w zakresie transportu materiałów niebezpiecznych. Wobec tego sugerujemy skontaktować się bezpośrednio z Państwa doradcą, który mógł udzielić pełnej informacji.
