Ilości ograniczone w transporcie drogowym ADR

Ilości ograniczone w transporcie drogowym ADR

Kolejnym wyłączeniem, które zasługuje na poświęcenie mu więcej uwagi jest wyłącznie zgodne z działem 3.4 umowy ADR, czyli ilości ograniczone, potocznie nazywanym LQ.
Jakie wymagania trzeba spełnić, aby móc zrealizować przewóz zgodnie z tym działem? Jakie przepisy obowiązują? Kiedy należy oznakować jednostkę transportową? Czym zwolnienie dotyczące ilości ograniczonych różni się od 1.1.3.6? Odpowiedzi na powyższe pytania znajdują się poniżej.
Na początek należy podkreślić, że przewóz na LQ jest możliwy wyłącznie w opakowaniach kombinowanych, czyli ogólnie mówiąc musi być opakowanie w opakowaniu, czyli opakowanie wewnętrzne i zewnętrzne.
Wyjątek! Stosowanie opakowań wewnętrznych nie jest konieczne dla przewozu przedmiotów takich jak: aerozole lub „naczynia małe, zawierające gaz”.

Jak duże może być opakowanie wewnętrzne?

W kolumnie (7a) tabeli A Umowy ADR podana została maksymalna ilość towaru na opakowanie wewnętrzne lub przedmiot dla towarów niebezpiecznych przewożonych jako ilości ograniczone. Jeżeli w kolumnie tej wskazany jest limit ilościowy „0” wówczas nie można zrealizować przewozu zgodnie z działem 3.4.
Ważne! Opakowania wewnętrzne, które są podatne na pęknięcia i uszkodzenia, czyli wykonane m.in. ze szkła, porcelany, kamionki lub niektórych tworzyw sztucznych, powinny być umieszczane w odpowiednich opakowaniach pośrednich, spełniających wymagania określone części 4 i 6 Umowy ADR.

Jak duże może być opakowanie zewnętrzne?

W zależności od tego, co stanowi opakowanie zewnętrzne, umowa ADR podaje ich maksymalne masy brutto. I tak, jeżeli opakowania wewnętrzne znajdują się w przykładowo w skrzyni tekturowej, wówczas nie może ważyć więcej niż 30 kg brutto. Natomiast jeżeli opakowanie jednostkowe będą znajdować się na tacce obciągniętej folią, wówczas maksymalna masa brutto wynosi 20 kg.
Ważne! W przypadku przewozu przedmiotów podklasy 1.4, grupy zgodności S należy pamiętać o spełnieniu przepisów szczególnych dotyczących pakowania dla towarów klasy 1 opisanych pod 4.1.5 Umowy ADR.
Wyjątek! Tace obciągnięte folią termokurczliwą lub folią rozciągliwą nie mogą być stosowane jako opakowania zewnętrzne dla przedmiotów podklasy 1.4, grupy zgodności S.

Jak oznakować sztukę przesyłki?

Każda sztuka przesyłki nadawana w ilościach ograniczonych powinna zostać oznakowana znakiem LQ (zgodnym z wymaganiami podanymi po 3.4.7.1 umowy ADR) oraz strzałkami kierunkowymi. Nie wymaga się podawania numeru UN materiału niebezpiecznego.

Jak oznakować opakowanie zbiorcze?

W przypadku ilości ograniczonych umieszczonych w opakowaniach zbiorczych należy pamiętać, że oprócz znaku LQ należy oznakować je również napisem „OPAKOWANIE ZBIORCZE”. Napis ten powinien być sporządzony w języku urzędowym państwa pochodzenia, a także, jeżeli nie jest to język angielski, francuski lub niemiecki, to również w jednym z tych języków, jeżeli umowy zawarte między zainteresowanymi państwami nie stanowią inaczej.
Ważne! Znak LQ nie jest wymagany na opakowaniu zbiorczym, jeżeli z zewnątrz widoczne jest oznakowanie umieszczone na sztukach przesyłek.

Kiedy należy oznakować jednostkę transportową?

Oznakowanie jednostki transportowej uwarunkowane jest ilością przewożonych materiałów. Jeżeli masa brutto przewożonego materiału niebezpiecznego jest większa od 8 ton, wówczas mamy obowiązek oznakowania z przodu i z tyłu jednostki transportowej (o masie maksymalnej powyżej 12 ton) znakiem LQ.
Jeżeli natomiast przewożony jest materiał na pełnym ADR (wymagający oznakowania tablicami barwy pomarańczowej) oraz materiał na ilościach ograniczonych (w ilości powyżej 8 ton) wówczas mamy dwie możliwości oznakowania:
jednocześnie znak LQ oraz gładkie tablice barwy pomarańczowej lub
tylko gładkie tablice barwy pomarańczowej.
Każdy przewoźnik zatem ma prawo wyboru, które oznakowanie zastosować.
Dlaczego tak? Można stwierdzić, że tablice barwy pomarańczowej stoją wyżej w hierarchii oznakowania i informują o większym zagrożeniu.

Kiedy należy oznakować kontener?

Kontenery przewożące towary niebezpieczne zapakowane w ilościach ograniczonych na jednostkach transportowych o masie maksymalnej powyżej 12 ton, powinny być oznakowane na wszystkich czterech ścianach bocznych znakiem LQ.
Wyjątek stanowi sytuacja, gdy w kontenerze przewożone są dodatkowo inne towary niebezpieczne, dla których wymagane jest oznakowanie nalepkami ostrzegawczymi.
Istnieją wówczas dwie możliwości oznakowania:
jednocześnie nalepki ostrzegawcze i znak LQ lub
tylko nalepki ostrzegawcze.
Przewożąca jednostka transportowa nie musi być oznakowana, z wyjątkiem, gdy znaki umieszczone na kontenerach nie są widoczne z zewnątrz. W takim przypadku, takie same znaki powinny być zamieszczone z przodu i z tyłu jednostki transportowej.

Co z dokumentem przewozowym?

W dziele 3.4.1 nie wyszczególniono przepisów z części 5.4.1.1, zatem na LQ nie obowiązuje dokument przewozowy zgodny z Umową ADR.
Jednak na dokumencie towarzyszącym przewozowi, np. list przewozowy (krajowy lub międzynarodowy –CMR ) należy podać ilości brutto materiału niebezpiecznego przewożonego na LQ. Zapis taki może mieć istotny wpływ na działania ratownicze podczas wypadku pojazdu oraz jest niezbędny do podjęcia decyzji o oznakowaniu jednostki transportowej.
Co w przypadku transportu kombinowanego?
Jeżeli natomiast przewóz towarów niebezpiecznych znajdujących się w kontenerze dokonywany jest bezpośrednio przed przewozem morskim wówczas obowiązuje certyfikat pakowania kontenera/pojazdu.

Na LQ obowiązują:
– z części 1 przepisy dotyczące zakresu i stosowania, definicji i jednostek miar, szkolenia osób zaangażowanych w przewóz towarów niebezpiecznych, obowiązków uczestników przewozu w zakresie bezpieczeństwa, odstępstw, przepisów przejściowych, kontroli oraz innych środków wspomagających, stosowanych w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami bezpieczeństwa, ograniczeń w transporcie wprowadzanych przez właściwe władze;
– część 2, czyli klasyfikacja materiałów niebezpiecznych;
– z części 3 tabela A, czyli wykaz towarów niebezpiecznych, przepisy dotyczące prawidłowej nazwy przewozowej, pozycji inaczej nieokreślonych, czyli (i.n.o), przepisy szczególne (za wyjątkiem 61, 178, 181, 220, 274, 625, 633 i 650 (e));
– z części 4 przepisy dotyczące w szczególności wymagań jakim powinny sprostać opakowania, czyli m.in. być dobrej jakości, wytrzymać wstrząsy oraz czynności ładunkowe występujące podczas przewozu, nie powinny być podatne na negatywne oddziaływanie materiałów niebezpiecznych, nie powinny wchodzić w reakcję z materiałami niebezpiecznymi znajdującymi się w ich wnętrzu, powinny mieć określone maksymalne stopnie napełnienia, itp.
Opakowania wewnętrzne zawierające materiały ciekłe powinny być pakowane w taki sposób, aby ich zamknięcia były skierowane do góry, materiały niebezpieczne nie powinny być pakowane ze sobą lub z innymi materiałami do tego samego opakowania zewnętrznego lub do opakowania dużego, jeżeli reagują ze sobą niebezpiecznie;
– z części 5 przepisy dotyczące opakowań zbiorczych, strzałek kierunkowych, wymagań dotyczących sztuk przesyłek, certyfikatu pakowania kontenera/pojazdu;
– z części 6 przepisy dotyczące wymagań konstrukcyjnych dotyczących opakowań, materiałów dla naczyń ciśnieniowych nieoznaczonych symbolem opakowań UN, które nie są projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z przywołanymi normami, wymagań ogólnych dla pojemników aerozolowych, naczyń małych zawierających gaz (naboi gazowych) i ogniw paliwowych zawierających gaz skroplony palny;
– z części 7 przepisy dotyczące przewozu sztuk przesyłek w kontenerach, wymagania dla kontenerów, możliwych sposobów przewozu sztuk przesyłek ( pojazdy/kontenery kryte opończą, odkryte lub zamknięte), przepisy ogólne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem, czyszczenia po rozładunku, zakazu palenia.
Ważne! Ładowanie razem towarów niebezpiecznych zapakowanych w ilościach ograniczonych z jakimkolwiek rodzajem materiałów wybuchowych i przedmiotów z materiałami wybuchowymi, z wyłączeniem podklasy 1.4 oraz UN 0161 i UN 0499, jest zabronione.
– z części 8 przepisy dotyczące zakazu przewozu przez tunel kategorii E, gdy masa brutto materiału niebezpiecznego na jednostkę transportową przekracza 8 ton.

Dlaczego obowiązuje mniej przepisów niż na 1.1.3.6?

Z punktu widzenia transportu i bezpieczeństwa materiały które pakowane są w opakowania o małej pojemności (do 5 litrów / kg) i do tego umieszczane dodatkowo w opakowania zewnętrzne stanowią mniejsze zagrożenie podczas przewozu niż przykładowo bębny mieszczące 200 litrów materiałów niebezpiecznych. Dlatego też Umowa ADR nakłada obowiązek spełnienia mniejszej ilości przepisów z uwagi na mniejsze niebezpieczeństwo takiego transportu.

PRZYKŁAD:
Czy można przewieźć UN1203 w opakowaniach jednostkowych o pojemności 1 l w ilości 100 sztuk? Czy przewóz taki wymaga oznakowania jednostki transportowej?
KROK1: Z tabeli A z kolumny (7a) odczytujemy, że maksymalna pojemność opakowania wewnętrznego jest równa 1 litr. Zatem podana w treści zadania ilość na opakowanie wewnętrzne umożliwia skorzystanie z ilości ograniczonych.
KROK 2: Należy ustalić rodzaj opakowania zewnętrznego. Zakładając, że przewóz chcemy zrealizować w skrzyniach tekturowych musimy pamiętać, że masa brutto (czyli całkowita masa towaru z opakowaniem) nie może przekroczyć 30 kg.
KROK 3: Pakujemy opakowania jednostkowe do skrzyni tekturowej pamiętając, że nie możemy przekroczyć 30 kg brutto na sztukę przesyłki. Ważymy cały ładunek i podejmujemy decyzję, czy jego masa przekracza 8 ton. W omawianym przykładzie nie, a zatem nie jest wymagane oznakowanie jednostki transportowej. Co więcej należy podkreślić, że pojazd nie musi spełniać wymagań części 9 Umowy ADR.

Autor: Martyna Chacińska-Parys

Masz pytania, napisz do nas lub umieść wpis w komentarzach pod artykułem.